همان قدر که تکنیک یا فرم مهم است، همان قدر موضوع یا محتوا نیز مهم است – اخبار سینمای ایران و جهان

به گزارش سینماپرس، جمال رحمتی داور بخش کارتون کاریکاتور سیزدهمین جشنواره تجسمی فجر درباره معیارهای داوری در این دوره جشنواره به خبرنگار مهر گفت: آثار تجسمی فرم و محتوای‌شان مدنظر است و داورها هم عمدتاً درگیر این دو بخش هستند؛ در بخش کارتون و کاریکاتور همیشه بحث سر این است که فرم به محتوا اولویت دارد یا برعکس. به شخصه جز آن دسته‌ای هستم که فکر می‌کنم هیچکدام از این موارد را نباید در نظر گرفت و این اولویت مطرح نیست، چراکه همان قدر که تکنیک یا فرم مهم است، همان قدر موضوع یا محتوا نیز مهم است.

وی تصریح کرد: در واقع، یک موضوع بد با یک اجرای خوب، کار خوبی از آب در نمی‌آید و همچنین یک موضوع خوب با یک اجرای بد، باز هم کار خوبی نمی‌شود؛ به همین دلیل فکر می‌کنم در داوری روش من اینگونه است که فرم و محتوا برایم مهم است و از یک درجه اهمیت برخوردار است و هر کدام که بلنگد، آن کار را کنار می‌گذارم.

رحمتی در ارزیابی فرم و محتوای آثار کارتون و کاریکاتور جشنواره تجسمی فجر از نظر فرم و محتوایی، گفت: آثار کارتون و کاریکاتوری که به نمایشگاه سیزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر راه پیدا کرد، هم فرم و هم محتوای قابل توجهی داشتند چون کارهایی که رسیده بود مثل هر جشنواره دیگری از آماتور تا حرفه‌ای در آن شرکت می‌کنند ولی در نهایت کارهایی که برای نمایشگاه انتخاب می‌شوند، کارهای حرفه‌ای بود؛ حرفه‌ای به این معنی که هم در فرم و هم در محتوا، کارهای قابل دفاعی هستند.

وی در مورد موضوع «آزاد» جشنواره و مزیت‌ها و آسیب‌هایی که ممکن است داشته باشد، بیان کرد: به نظر من موضوع نباید مهم باشد، چراکه کار هنری معمولاً بازتابی از جامعه است به همین دلیل هر آنچه که در جامعه اتفاق می‌افتد که «کرونا» شاید مهمترین اتفاق سال گذشته و این روزهای جامعه باشد، خیلی طبیعی است این آثار متأثر از این موضوع باشند و عملاً نمی‌توان جلوی خلق چنین آثاری را گرفت. اگر دغدغه منِ هنرمند، تنها شدن آدم‌ها و فاصله گرفتن و امثال اینها باشد، خود به خود در کارها نیز شاهد آن خواهیم بود.

داور بخش کارتون کاریکاتور سیزدهمین جشنواره تجسمی فجر در پایان درباره جشنواره تجسمی فجر و نمایشگاه آن گفت: واقعیت این است که «تجسمی فجر» باید بهترین رویداد هنرهای تجسمی ما باشد و به نظرم نباید بهتر از این رویداد در ایران باشد و لازمه تحقق آن، مشارکت همه هنرمندان در آن است. در حال حاضر به دلایلی که ارتباط مستقیم با «فجر» ندارد، مشارکت کم است که دلیلش به اواخر دهه هشتاد و آغاز فعالیت «فجر» بر می‌گردد که از مقطعی، انشقاقی بین هنرمندان کارتونیست به وجود آمد و خود به خود سبب مشارکت نکردن همه هنرمندان شد و این موضوع تا امروز ادامه پیدا کرد. امیدوارم روزی آید که همه «فجر» را فارغ از گرایش‌های سیاسی‌شان و به عنوان یک جشنواره هنری با معیارهای هنری ببینند و این متأثر از اتفاقات جامعه نباشد.